Więcej o projekcie
Projekt
Stworzenie uniwersalnej i standaryzowanej metodologii pomiaru zjawisk związanych z przestępczością, badanie tych zjawisk oraz szerzenie świadomości społecznej.
Wieloaspektowy fenomen przestępczości
Przestępczość to fenomen wieloaspektowy, oprócz jego typowych i rozpoznawanych szeroko form funkcjonuje szereg rodzajów i form nieznanych szerszemu ogółowi społeczeństwa , szczególnie w obrębie cyberprzestępczości, przestępczości finansowej (na rynku kapitałowym, ubezpieczeniowym, bankowym), przestępczości podatkowej, czy przestępczości przeciwko własności intelektualnej, a także innych penalizowanych aktywności. Jest to sfera dynamicznie ewoluująca, sprawcy przestępstw elastycznie dostosowują modus operandi do zmieniającej się sytuacji ekonomicznej oraz przepisów prawa krajowego i wspólnotowego.
Skąd brać wiedzę?
Jak przetworzyć zebrane informacje na praktyczną wiedzę?
Kwestia kampanii społecznych
Brak informacji dotyczących zjawiska przestępczości
Plan projektu
Metodologia pomiaru
W pierwszej kolejności powstanie uniwersalna i standaryzowana metodologia pomiaru:
• czynników warunkujących przestępczość;
• poziomu narażenia na działalność przestępczą w ogóle oraz narażenia określone
rodzaje przestępstw;
• wydobycia potencjalnych czynników większego lub mniejszego poczucia kontroli w zakresie narażenia na działania przestępcze oraz rzeczywistych możliwości i umiejętności reagowania;
• postaw moralnych wobec poszczególnych typów i kategorii przestępstw, w tym badanie dystansu społecznego wobec sprawców przestępstw;
• poznanie uwarunkowań demograficznych, socjograficznych i psychograficznych potencjalnego zróżnicowania wyżej wymienionych zjawisk.
Regularne badania i kampania informacyjna
Następnie planowane jest regularne badanie (monitorowanie) wymienionych zjawisk metodami ilościowymi, to jest umożliwiającymi uogólnianie wyników ze zbadanej próby na badaną populację.
Na końcu uzyskana w toku badania wiedza zostanie wykorzystana do działań praktycznych o charakterze informacyjno-dydaktycznym. Z jednej strony popularyzowana będzie w artykułach naukowych, na konferencjach czy seminariach wiedza na temat polskiego społeczeństwa dotycząca poczucia bezpieczeństwa poszczególnych grup społecznych, czy stopnia ich zagrożenia rozmaitymi rodzajami działań przestępczych. A z drugiej strony szerzona będzie w ogólnym społeczeństwie świadomość na temat zagrożeń, przestępczości i ich uwarunkowań, co będzie się mogło przełożyć na większą skuteczność przeciwdziałania tym zjawiskom.